Het muizenproject
We zijn vandaag in speelbos ’t Laer. R heeft groot nieuws: “Ik heb een muis gezien en ik weet ook waar die woont!”
Ik loop met hem mee naar de plek van deze heuglijke ontdekking. Er is een boom met ontblote wortels, een brug en een greppel waar R en F me een muizenholletje aanwijzen. R wil de muis te voorschijn lokken…, met blaadjes of… er zijn nog wat broodresten van de lunch… en er zijn ook nog veel meer muizenholletjes… We leggen overal een klein stukje brood bij de ingang. Misschien moeten we stil zijn, zodat de muis durft te komen, merk ik op… Daar zitten 3 kinderen, R-F-E, gehurkt op een rij. Ze zitten muisstil, wel 10 minuten lang te kijken naar een holletje onder die boom en ik kijk verwonderd toe… Intens mooi dat ze dit zo doen…
Kijken, zoeken, iets nieuws proberen, andere kinderen die het ook willen zien en dan weer weggestuurd worden, want dat is veel te druk voor een muis…
Dit hele project duurt minstens 2 uur, R roept geregeld dat hij de muis gezien heeft en dan… inderdaad, zie ik de muis ook scharrelen tussen takjes en blaadjes. Het voelt als een bijzondere beloning voor een fijne middag in het bos.
Zullen we nu met de modder gaan spelen? Net zo makkelijk rennen R en F weer achter R’ aan en zitten ze middenin een achtervolgingsspel vol dynamiek en stoeikracht.
